Dienend leiderschap en roeptoeters

Ken je Waldorf en Statler uit de Muppetshow nog? Die cynische oude mannen in de loge op het balkon die altijd negatief commentaar hadden op wat er op het toneel gebeurde. Hoongelach, sarcasme, maar nooit waarderend. Dat zijn de roeptoeters in je organisatie die langs de kant staan te roepen wat er niet goed gaat.

Als je ze aanspreekt wijzen ze naar elkaar en naar anderen, maar zelf lopen ze weg van de verantwoordelijkheid om iets bij te dragen aan de verandering die nodig is. Want dat laatste is wat een leider wel doet.

Over roeptoeters en leiders gaat het dit keer. Ennnn….. ACTIE!

Soms gaat het er in zakelijke teams namelijk ook zo aan toe. Kijk maar eens goed rond bij een volgend team- of afdelingsoverleg. Wie zijn degenen die aanmoedigen, wie geven altijd kritiek, wie gaan er naast elkaar zitten en stoken elkaar nog eens even goed op in negativiteit? Bij deze mensen is sprake van een gebrek aan leiderschap.
 
Een leider is geen roeptoeterende toeschouwer. Hij neemt deel aan het geheel (en dat kan in stilte, door er met zijn hele aanwezigheid te zijn), en levert er actief een positieve bijdrage aan die anderen inspireert om ook actief een positieve bijdrage te leveren. Je cirkel van invloed vergroten heet dat.

Je hoort de cynicus al roepen ‘zijn macht vergroten bedoel je zeker’. En het feit dat iemand dat denkt en uitspreekt geeft aan dat er oud zeer zit en ervaringen die zijn blijven hangen en niet opnieuw betekenis hebben gekregen.
 
Hoe krijg je ze van toeschouwer naar deelnemer, van roeptoeter naar persoonlijk leiderschap?Door ze vragen te stellen over waar ze over dromen, waar hun verlangen zit. Welke waarde zo ontzettend in de knel is gekomen dat ze er cynisch van zijn geworden.

“Als je iemand behandelt zoals hij is, zal hij blijven zoals hij is. Als je iemand behandelt zoals hij zou moeten en kunnen zijn, wordt hij wie hij bedoeld is te zijn” – Goethe

Het echte gesprek aangaan, iemand zien zoals hij zou kunnen zijn, aanspreken of een beroep doen op wat latent al aanwezig is. En niet de discussie aangaan of ze de ‘silent treatment’ geven. Ze roeren zich, dat is juist te waarderen. Degenen die hun mond blijven houden en zich niet uitspreken, daar zou ik mij eerder zorgen over maken. En ook die mag je vragen naar wat ze niet uitspreken maar wel ervaren en voelen.

Zoals Arlette in haar vlog al sprak over de niet gehuilde tranen weglachen of inslikken.
 
Wees mild, behandel mensen zoals je zelf graag behandeld wilt worden. Wees de leider die jij zelf als inspirerend voorbeeld hebt gehad, en geef dit door, zodat anderen er ook van kunnen groeien.
 
Deelnemen en meedoen betekent de schijnveiligheid van langs de kant staan verlaten. Want ook langs de kant van het sportveld de bal kan ook zomaar een keer uit het veld geschoten worden en in je gezicht terecht komen.
 
Stap het veld van je leven in, ervaar hoe het is om zelf de regie te hebben en vraag hulp als je er niet uitkomt. Loop het risico om te vallen, om te struikelen en aanvaard de uitgestoken hand om je weer overeind te helpen.
 
Droom, verbeeld en kom in actie met je voornemen. Het enkelvoud van leven is LEF!
 
Hoe doe jij dat? Kom je ook in actie? Bijvoorbeeld op 8 december bij de laatste Broedplaats Servant Leadership dit jaar. Houd je mailbox in de gaten, want december is ook voor ons een feestmaand waarin we gaan uitdelen. Ook de Broedplaats maakt daar deel van uit.

Share

Misschien ook interessant