De weg en het tussenjaar

De weg en het tussenjaar
Strubbelingen, overgave en een nieuw begin

Een krankzinnig jaar was het, 2022. Na twee coronajaren waren we toe aan een ‘normaal’ jaar. Een jaar waarin verbinding en aanraking weer normaal zou worden, en liefde de boventoon zou voeren in plaats van de angst die velen van ons in een wurggreep had gehouden. En met de nodige veranderingen op persoonlijk vlak waaronder een verhuizing in het verschiet, begonnen wij vol goede moed en zin in die verandering aan 2022.

En toen werd het februari en viel Rusland eind februari Oekraïne binnen. Corona loste ter plekke op en het nieuws over de inval en de gevolgen ervan hielden ons hele land in een volgende wurggreep. De afschuw over de wreedheid, de verbazing over hoe een compleet land (Rusland) in het ongewisse werd gelaten over wat er gebeurde in Oekraine, hoe mensen en dieren in de verdrukking kwamen. Ook de gevolgen ervan voor de Nederlandse bevolking met betrekking tot brandstoffen en energievoorziening werden steeds duidelijker. Had corona veel ondernemers hard geraakt en anderen juist niet, nu werd iedereen hard geraakt door de stijgende energieprijzen. In wat voor een wereld zaten we? Hield het nu nooit op?

Persoonlijk waren wij bezig met een verhuizing en een verbouwing die in de loop van de tijd een renovatie werd. Het hele project leek wel een van de zwarte gaten in het universum. Het slokte al onze tijd en aandacht op. Geen tijd meer om te sporten en geen ruimte om te luieren, laat staan voor bezinning.

Dat sporten konden we redelijk snel loslaten, dat zou weer komen als we eenmaal zouden wonen op onze nieuwe plek.

weerstanD

Maar het niet communiceren vanuit NIVSL met nieuwsbrieven, blogs of podcasts zat mij het meeste dwars. En wat je dwars zit is ook een vorm van weerstand. Waar bleef de zichtbaarheid? Argghh!

In de loop van het najaar kon ik eindelijk zien (accepteren nog niet helemaal) dat het gewoon niet ging. En dat het ook niet erg is. The fear of missing out, of de angst dat wij iets zouden mislopen, zou ik moeten loslaten. Het vertrouwen dat dit nu eenmaal het pad was wat voor ons was bestemd mocht weer ruimte krijgen.

tussenjaar

Het jaar 2022 is dus voor NIVSL na twee heftige coronajaren, een tussenjaar geworden, dat kun je wel stellen. Tijd voor bezinning was er niet echt, wel tijd om te ervaren hoe het persoonlijk is om na respectievelijk ruim 55 en 60 jaar je geboortegrond te verlaten en je elders in het land (het is Noord-Brabant geworden) te vestigen. Hoe verhouden wij ons tot het ontheemd voelen: weg van onze oude plek, waar we stevig geworteld stonden, een aantal maanden in een soort opslagcontainer staan (het waren twee vakantiehuisjes overigens) naar onze nieuwe plek waar het nog steeds kamperen was omdat een aantal zaken nog niet klaar was. De keuken niet klaar, de vloeren nog niet gelegd, elektra half klaar, schilderwerk niet af.Er stonden spullen om te kunnen leven, maar er was geen rust. Na de verhuizing moest er nog nog zo ontzettend veel gebeuren!  Het huis was gewoon nog geen thuis.

Het was een enorme klus eigenlijk. Hoe gaan we  ondertussen om met het schuldgevoel dat af en toe de kop opsteekt dat NIVSL weinig zichtbaar en hoorbaar is op sociale media of met nieuwsbrieven. De twijfel die dan ruimte krijgt of je het wel goed genoeg doet, of de privéomstandigheden niet ten koste gaan van het werk. Ja, ook wij hebben daar mee te maken. “Het is wat het is, zegt de liefde”, aldus de eerste zin van het gedicht van Erich Fromm. En zo is het ook.

strubbelingen en overgave

We hebben het pad te bewandelen zoals het zich aandient. Hier in Noord-Brabant hebben we tijdens de verbouwing bij de diverse tegenvallers talloze malen gehoord “het komt goed”. Tandenknarsend en met forse tegenzin beaamden we dat soms, we konden het eenvoudig niet veranderen. Maar na verloop van tijd konden we niet anders dan ons daaraan overgeven. Het komt ook goed…. Hoe en wanneer weet je soms niet, wel dat het echt goed komt. En ook hier moet ik denken aan een tekst van Dag Hammerskjold  (bewerkt door Hans Stolp). We gebruiken deze tekst in onze Servant Leadership Practitioner en ik deel hem heel graag met je.

de weg

Vele wegen kent het leven,

maar van al die wegen

is er één die jij te gaan hebt.

Die ene is voor jou.

Die ene slechts.

En of je wilt of niet, die weg heb jij te gaan.


De keuze is dus niet de weg, want die koos jou.

De keuze is de wijze hoe die weg te gaan.

Met onwil om de kuilen en de stenen,

met verzet omdat de zon een weg die door

ravijnen gaat haast niet bereiken kan.

Of met de wil om aan het einde van die weg

milder te zijn, en wijzer, dan aan het begin.

De weg koos jou, kies jij ook hem?

Nu aan het einde van 2022, op de laatste dag van het jaar kan ik weer vol overtuiging zeggen dat de weg die ons heeft gekozen ook mijn keuze is geweest. Dat lijkt makkelijk om achteraf te zeggen, maar op de weg zelf merkte ik dat ik steeds beter kon meebewegen. Geen tegenstribbelen of meestribbelen, ik had namelijk ook kunnen omkeren. Dat heb ik niet gedaan. Ik heb het gelaten voor wat het was, schuldgevoel aangekeken, vriendelijk gedag gezegd en losgelaten. Ik heb het ongemak willen voelen en ervaren, onderzoeken hoe ik mij tot dat ongemak verhoud: wegduwen of omarmen? Stukje bij beetje koos ik voor de overgave aan die weg.

En ik ervaar nu rust. Ik geef mij over aan dat wat er is. Het is goed.

Dankbaarheid

Ik kijk wederom met dankbaarheid terug op wat ons dit jaar is gegund geweest. En dat gaat niet alleen over al het goede wat op ons pad is gekomen. Ook voor de pijnlijke momenten en de verdrietige situaties ben ik dankbaar. Het dwong mij naar binnen te keren en op zoek te gaan naar de dieperliggende oorzaken. Daar heb ik stappen in gemaakt.

Goede voornemens 2023

Voor 2023 hebben we meestal goede voornemens. Jij ook waarschijnlijk. Voor ons gaat het over een nieuwe groeistap. Dat wil zeggen: vanaf onze nieuwe plek, in onze eigen vernieuwde energie, verder groeien en weer zichtbaar worden. Voor bestaande relaties en oud-deelnemers en voor nieuwe relaties en deelnemers. Mooie blogs schrijven en podcasts opnemen om jou te inspireren en in beweging te laten komen.

En over beweging gesproken: hoe ziet dat er voor jou uit? Is die naar buiten gericht of naar binnen gericht? Is het actief bewegen of mag het ook ruimte maken in je hoofd zijn? Persoonlijk of met je team? 

Vanaf de tweede week van januari gaan we graag met je in gesprek over jouw wens of verlangen voor het nieuwe jaar. we luisteren, stellen af en toe een vraag en heten je welkom, bij ons en vooral bij jezelf.

Start Servant Leadership Practitioner

Ik kan het niet laten om je te attenderen op de start van de Servant Leadership Practitioner. Hij start op 6 en 7 maart. Dus heb je zelf de behoefte om je leiderschap verder te ontwikkelen, of wil je met je eigen team het leiderschap in je team aanpakken: Je bent van harte welkom!

Wij wensen je een vreugdevolle jaarwisseling en een gezond en liefdevol 2023 en hopen je dan op een van onze opleidingen en trainingen te mogen verwelkomen.