Dienend leiderschap: Repelsteeltje

De datum voor het evenement is bekend! Het wordt vrijdagmiddag 22 april. De vrijdagmiddag voor de meivakantie.

Ik merk dat ik borrel en bubbel van enthousiasme als ik bezig ben met alles wat met het evenement samenhangt.
Ik voel mij een soort Repelsteeltje die in haar eentje dansend door de kamer bezig is om de energie ruimte te geven van wat zij weet dat er staat te gebeuren en het nog niet kan delen.

Maar dit is wat ik wel kan delen:

Ik wil het wel van de daken schreeuwen, zo blij ben ik dat het boek bijna ter perse gaat. Een paar mensen in mijn omgeving hebben het ontwerp gezien en kregen net als ik een grote glimlach om hun mond. Enthousiaste reacties over hoe zij het boek (wat nu nog uit losse blaadjes A4 bestaat overigens) beleven bij het doorbladeren.

Eigenlijk is het net als de laatste fase van mijn beide zwangerschappen. Of beter gezegd: de periode dat ik met zwangerschapsverlof was. De eerste tijd voelde als vakantie en had ik moeite om mijn werk los te laten. Dat ging beter naarmate de weken verstreken en ik kreeg extra tijd omdat de kinderen beide keren besloten om twee weken later te komen dan de planning was. Over loslaten gesproken. Toen vulde ik mijn extra tijd met lekker lezen, rondscharrelen, zorgen dat alles gereed was om het kind te kunnen verwelkomen.

En dat is het nu ook. Een soort rondscharrelen in de zin van lijstjes maken van wat er allemaal gereed moet zijn op de verschillende piekmomenten in de aanloop naar vrijdagmiddag 22 april. En voorbereidingen treffen dat de mail met de volledige aankondiging naar al onze contacten er komende week uit kan gaan.

Ondertussen is het hier voorjaarsvakantie en is het tempo naar beneden. Wel hebben we intakegesprekken met mensen die zich inschrijven voor de Servant Leadership Practitioner die ook in april gaat starten. Wat is het toch leuk om die gesprekken te doen. Daar krijg ik ook weer energie van. Ik ben een blijmoedig mens.

Geduld hebben dat niet alles in een keer af hoeft te zijn. Een soort rode draad in mijn schrijfproces en misschien wel in mijn leven. Ook al ben ik wel iemand die enerzijds het graag geregeld heeft, anderzijds kan ik het ook met gemak weer loslaten als het niet ‘makkelijk’ gaat. Geen flow is ook een teken dat je beter kunt loslaten.

Enfin, morgen weer een dag.

Ik wens je een mooie eerste dag van maart!

Share

Misschien ook interessant